วันพุธที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ถึงวันนี้เราจะไม่ได้อยุ่ด้วยกันแล้วก้อตาม
แต่ในใจฉันมันไม่เคยลืมเธอเลย
แม้ปากฉันมันจะบอกว่าลืมเธอได้แล้ว
แต่ในใจฉันยังรอเธอเสมอ
แต่มันก็คนจะไม่ช่วยให้เธอกลับคืนมาได้หรอก
เพราะว่าเธอนั้นก็มีคนที่คิดว่าใช่อยุ่แล้ว
ฉัน..คงได้แต่เขียนกลอนแบบนี้อยุ่ร่ำไป
แระจะเขียนไว้เผื่อสักวันเธอจะกลับมา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น